Op zondagavond begon het altijd al; stiekem alvast nadenken over de maandag. De enorme to-do-list, dingen die ik écht niet moest vergeten en piekeren over hoe ik het allemaal voor elkaar zou gaan boksen. De nacht van zondag op maandag was zonder uitzondering erg onrustig. Ik werd vaak wakker en was ook dan weer aan het piekeren over de werkweek die zou gaan komen. Waarschijnlijk lees je dit nu en vraag je je af of ik mijn werk wel leuk vond? Ik snap het, als ik het zo lees denk ik hetzelfde. En toch…
Ik vond mijn werk altijd fantastisch!
Niets is minder waar. Ik vond mijn werk altijd fantastisch en gaf 200% (of was het toch 300%…?) van mezelf. En dat was dus nét het probleem. Het continue verantwoordelijkheidsgevoel, altijd bereikbaar moeten zijn (van mezelf welteverstaan) en altijd op de top van mijn kunnen willen presteren. En dat alles in combinatie met een gezin waar ik de lat voor mezelf minstens net zo hoog had gelegd. Ik wilde de beste moeder zijn die mijn kinderen zich konden wensen en voelde me altijd schuldig als ik toch laat thuis was en ze niet zelf in bed kon leggen. Of ze huilend bij de opvang moest achterlaten. Eigenlijk continue in gevecht met mezelf om overal (bij) te kunnen zijn.
Over twee weken bestaat 4C Recruitment Marketing twee jaar. Twee jaar waarin ik mezelf opnieuw heb leren kennen. Ik dingen heb gedaan waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze zou doen. Of zou kunnen. Of zou durven. Twee jaar waarin ik het begrip balans echt ben gaan snappen. En ben gaan omarmen. Ik heb de afgelopen twee jaar harder gewerkt dan ooit, maar heb tegelijkertijd veel meer rust en ben er écht geweest voor Tom, mijn kinderen én mijn opdrachtgevers. Hoe? Niet door minder te gaan werken, maar juist efficiënter. Ik heb geleerd dat ik het aller productiefst ben in de (hele vroege) ochtend. En dus zit ik vaak om 5.45 uur al achter de laptop om kandidaten te searchen. Of een vacaturetekst te herschrijven. Het allerbeste begin van mijn dag!
Wat nou als het mislukt?
Het ondernemerschap is een geweldig avontuur waarvan ik nooit had gedacht dat ik het zou durven. Want wat nou als het mislukt? Of ik niet voldoende opdrachten heb? Of..? Of..? Er zijn altijd redenen om iets niet te doen. Altijd mensen die er iets van vinden. Altijd stemmetjes in het hoofd die er voor zorgen dat je aan jezelf gaat twijfelen. Maar doe je jezelf daarmee niet enorm tekort?
Vandaag is het maandag. En ik had zin in deze dag, zin in deze week. Ik heb samen met Tom, Max en Iza genoten van de zondag zonder te piekeren over de maandag die zou volgen. Deze week staat in het teken van nieuw, precies wat ik leuk vind. Nieuwe kansen, nieuwe mogelijkheden én nieuwe sneakers. Want ja… Life is too short, buy the shoes!
En jij? Herken je iets in mijn verhaal? Pieker je wel eens op zondag over de week die gaat volgen? Laat het me weten!
4C Recruitment 
Gepubliceerd door